Istnieją gry, na które czeka się miesiącami. Dajmy na to takie Halo... Czekamy i czekamy... już myśleliśmy, że premiera będzie w marcu, a tu znowu słyszymy, że termin wydania przesunięto o jakieś pół roku. Inną grą, która wystawiała na próbę naszą cierpliwość był Baldur's Gate Dark Alliance 2. Tyle tylko, że tym razem obyło się bez żadnych opóźnień. Za to ja i tak lekko się rozczarowałem. Dlaczego? O tym poniżej.
Więcej na temat:
Baldur's Gate: Dark Alliance 2


Baldur's Gate Dark Alliance 2 smakuje niczym odgrzewany kotlet. Wkraczamy do akcji niedługo po zakończeniu znanym z pierwszej części gry. Trzej śmiałkowie zostają uwięzieni, zaś my robimy za tych nowych. Dodatkowo okazuje się, że Onyx Tower zniszczona w jedynce, tak naprawdę istnieje nadal i musimy ją od nowa rozwalić w drobny mak. Na starcie znajdujemy się na leśnej drodze. Jacyś ludzie zostali zaatakowani przez hordy goblinów. Tym sposobem zaczyna się dobrze znana sieczka.



Dotarłszy do Baldur's Gate delikatnie zostajemy wprowadzeni w fabułę. To co na początku wydaje się być ciekawe, bardzo szybko staje się nieważnym tłem. O ile linearność jedynki nie robiła na mnie większego wrażenia, o tyle ta sama cecha dwójki przyprawiała mnie już o ból głowy. Bardziej irytującej schematyczności chyba być nie mogło. Większość zadań występuje po sobie, zaś w dwóch momentach możemy wybrać kolejność przechodzenia etapów. Autorzy wyszli chyba z założenia, że lepiej najpierw zrobić lokacje, a później dorobić do nich jakieś błahe fabularne wytłumaczenie. W praktyce więc po kilku godzinach grania jesteśmy maksymalnie znudzeni, bo BG DA 2 niczym nie zaskakuje. Chcemy po prostu szybko przejść kolejne miejsca, zdobyć jakiś ważny artefakt i ujrzeć outro, czyli filmik końcowy.



Baldur's Gate Dark Alliance 2 sprawia wrażenie samodzielnego mission packa również ze względu na nikłą ilość nowości. W jedynce do wyboru mieliśmy trzy podstawowe postacie, tutaj aż pięć. Są to Dorn Redbear (human barbarian), Vhaidra Uoswiir (dark elf monk), Ysuran Auondril (moon elf necromancer), Borador (dwarven rogue) oraz Allessia Faithhammer (human cleric of Helm). Osobiście wybrałem ostatnią bohaterkę mając nadzieję na skuteczne połączenie siły magii i miecza. Wybór ten okazał się trafny, zwłaszcza jeśli chodzi umiejętność leczenia. Poza tym mile zaskoczyła mnie możliwość dokonania wpłaty na Kościół w Baldur's Gate - gdyż liczba wpłaconych pieniędzy przekładała się na sumę zyskanego doświadczenia.



Postacie różnią się między sobą nie tylko statystykami, ale przede wszystkim dodatkowymi umiejętnościami. Taki np. barbarzyńca może się pochwalić "Improved Critical" czy "Power Attack", nie wspominając o "Two-Weapon Fighting", zaś necromancer przejęciem kontroli, czyli "Dark Possession", ognistymi strzałami ("Flame Arrow") czy "Vampiric Touch".


Herosi byli pierwszym novum. Drugim jest rozbudowywanie broni. Jeśli graliście w Star Wars KOTOR, to wiecie mniej więcej czego się spodziewać. Większość przedmiotów - czyli bronie, zbroje, pierścienie oraz amulety - posiada trzy wolne miejsca. W owe wolne miejsca możemy wstawić (u sklepikarza) dowolne kamienie zwiększające statystyki danego przedmiotu. Owe kamienie to ametyst, koral, perła, rubin, szafir, topaz oraz inne. Każdy z nich ma odmienne właściwości, które dodatkowo zmieniają się w zależności od tego, czy kamień zamontujemy na broni, zbroi, czy też na amulecie. Przykład z życia wzięty: aquamarine na broni da nam +1 do +4 Cold Damage, zamontowany na zbroi +5% Cold Resistance, zaś na pieścieniu/amulecie +1 Intelligence. Oczywiście kamienie są bardzo drogie, zaś "przeróbka" także trochę kosztuje. Nie zmienia to jednak faktu, że dzięki temu możemy się trochę pobawić ("który kamień wybrać? zamontować go tu czy tu? ...a może poczekać na jakiś lepszy przedmiot do rozbudowy?"), nie wspominając o tym, że zyskujemy bardzo, ale to bardzo silne przedmioty (niedostępne normalnie w sklepie).



Grając w Baldur's Gate Dark Alliance 2 zabijemy kilka, a może nawet kilkanaście tysięcy przeciwników. I tutaj kolejna (z niewielu...) nowości. Otóż drastycznie wzrosła liczba BOSSów. O ile w jedynce nie było ich wielu, o tyle tutaj spotykamy ich znacznie częściej: czerwony smok, wielki zombie, ogromna kałamarnica... Zresztą i bestiarium uległo lekkiej rozbudowie. Część wrogów znamy z poprzedniej części (gobliny, wilki), część widzimy po raz pierwszy. Niezłe są zjawy i panowie z gildii złodziei, z przyjemnością eliminuje się kilka rodzajów umarlaków i szkieletorów. Uważajcie tylko na skorpionowate bestie, które pożywiają się metalem. Szkoda byłoby tych wszystkich ulepszonych mieczy i zbroi...



Oprawa nowej odsłony Dark Alliance prezentuje się całkiem dobrze, chociaż nie ma w niej niczego, czego wcześniej nie widzieliśmy. Posadzki wciąż idealnie lśnią, podobnie jak bohaterowie czy ściany. Efektom świetlnym nic nie brakuje - wyglądają świetnie. Podobnie ma się sprawa z "odwzorowaniem" magii. Odwiedzane przez nas lokacje roją się od dobrze wymodelowanych przeciwników i klimatycznej gry świateł. Same "tereny" prezentują się całkiem fajnie, a co ważne są bardzo zróżnicowane. Są tu jaskinie, lasy, płaty ziemi unoszące się w powietrzu, morskie zatoczki, spalone wsie. Zaś podziemia posesji w Baldur's Gate wręcz przypomniały mi czasy grania w Loaded na PSX. Mimo szybkiej akcji i natłoku polygonów Xbox radzi sobie z nim bez żadnego zająknięcia.
Muzyka tak samo jak w poprzedniczce tworzy odpowiedni klimat, zaś w kwestii audio przydałoby się więcej dialogów - w Fallout BoS poradzono sobie z tym znacznie lepiej.



Hmm... w pierwszej części tej recenzji dość mocno pojechałem po BG DA 2. Bo to jest tak: z jednej strony mamy grę bardzo dopracowaną, z drugiej schemat, schemat i jeszcze raz schemat. No i szybko wkradającą się nudę. Jednak nie zmienia to faktu, że Baldur's Gate Dark Alliance 2 jest bezkonkurencyjny w kategorii konsolowych hack'n'slash. Powiem więc tak: tytuł ten polecam przede wszystkim jego fanatykom, inni zaś z pewnością szybko o nim zapomną.

by wp.pl